Jedną z licznych dolin znajdujących się na terenie polskich Tatr jest Dolina Pięciu Stawów Polskich. Jest ona położona w Tatrach Wysokich na terenie należącym do Tatrzańskiego Parku Narodowego.
Miejsce to nie należy do zbyt obszernych. Ma ona jedynie 4 kilometry długości i zajmuje około 6,5 kilometrów kwadratowych powierzchni. Na jej znaczną atrakcyjność z pewnością wpływa fakt, iż jest to dolina wysokogórska. Jej położenie plasuje się na wysokości 1625-1900 metrów n.p.m.
Swoją nazwę Dolina ta zaczerpnęła od licznych jezior znajdujących się na jej obszarze. Łącznie polodowcowe jeziora występujące na jej terenie zajmują ponad 60 hektarów. Największym z nich jest znajdujący się na poziomie 1665 metrów n.p.m. Wielki Staw Polski. Zajmuje on aż 31 hektarów a jego głębokość dochodzi nawet do 79 metrów. Cztery pozostałe jeziora, które nadają temu miejscu nazwę, to: Czarny Staw Polski, Mały Staw Polski, Przedni Staw Polski oraz Zadni Staw Polski.
Dawniej Dolina Pięciu Stawów Polskich służyła jako hal i była przeznaczona pod wypas. Należące do górali tereny zaczęło przed II wojną światową wykupywać Towarzystwo Tatrzańskie. Łącznie zebrało ono niecałe 25% procent gruntów. Dzieła dokończył zarząd Tatrzańskiego Parku Narodowego. Zajął on resztę Doliny nie tylko przez wykup, ale również przez wywłaszczenie. Prowadził także systematyczne ograniczanie wypasu aż do jego całkowitego zakazania w 1965 roku (faktycznie wypasu zaprzestano dopiero pod sam koniec lat 60.).
Turystyka oraz szlaki w Dolinie Pięciu Stawów Polskich
Jak większość tatrzańskich terenów Dolinę Pięciu Stawów Polskich turyści odkryli dla siebie już w XIX stuleciu. Już w tym okresie wytyczono kilka szlaków turystycznych. Działalność Towarzystwa Tatrzańskiego doprowadziła do powstania schroniska nad Małym Stawem już w 1876 roku. Dwadzieścia dwa lata później wybudowano obok drugie schronisko. Trzeci tego typu obiekt powstał w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Ostatnie ze schronisk Towarzystwa Tatrzańskiego było położone nieco dalej niż dwa poprzednie. Niestety w 1945 roku spłonęło. Obecnie w pobliżu tego miejsca, nad Przednim Stawem, stoi schronisko PTTK. Powstało ono na przełomie lat 40. i 50. XX wieku. Jest ono najwyżej położonym schroniskiem w polskich Tatrach.
Z opisywanej Doliny rozchodzą się interesujące szlaki turystyczne. Dwa z nich są oznaczone kolorem czarnym. Pierwszy prowadzi do schroniska nad Przednim Stawem a drugi, zaczynający się nad Wielkim Stawem, na Kozi Wierch. Kolejne dwa zostały oznaczone kolorem żółtym. Pierwszy prowadzi znad Wielkiego Stawu do Przełęczy Krzyżne a drugi, zaczynający się przy Morskim Oku, prowadzi z Doliny Pięciu Stawów Polskich na Kozią Przełęcz. Wytyczone zostały jeszcze szlaki niebieski oraz zielony. Szlak niebieski rozpoczyna się przy Morskim Oku. Prowadzi on przez schronisko nad Przednim Stawem aż do przełęczy Zawrat. Szlak zielony prowadzi do Morskiego Oka.
Przybywający do Doliny Pięciu Stawów Polskich turyści powinni pamiętać o zachowaniu ostrożności. Szczególnie zimą tereny te są niebezpieczne i doprowadzały do wypadków śmiertelnych wśród wędrujących po nich osób.
Natura Doliny Pięciu Stawów Polskich
Dolina jest otoczona licznymi graniami: granią główną Tatr, granią Szpiglasowego Wierchu, Liptowskimi Murami oraz wschodnią ścianą Świnicy. Wokół widać wspaniałe szczyty Tatr Wysokich.
Jeśli chodzi o roślinność to Dolina w znacznej mierze jest obrośnięta kosodrzewiną oraz roślinami alpejskimi. Występują tam także bardzo rzadkie okazy roślin, do których należą między innymi: gnidosz Hacqueta, jarząb nieszpułkowy, saussura wielkogłowa, tojad kosmaty, turzyca Lachenala oraz turzyca skąpokwiatowa, ukwap karpacki i warzucha tatrzańska.
Dolina Pięciu Stawów Polskich jest również miejscem naturalnego występowania jeleni, kozic, niedźwiedzi, rysiów i świstaków.